به نقل از «عصر ایران»

از جا «کنده شدن» سخت دانش آموزان و حاضر شدن برای رفتن به مدرسه/ راهکار چیست؟

تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۴۵۲۳۳

یک روانشناس با اشاره به آغاز آموزش های حضوری و سختی بیدار شدن در صبح زود برای برخی دانش آموزان، گفت: برخی دانش آموزان صبح ها به سختی از جا بلند شده و برای رفتن به مدرسه حاضر می شوند. از طرفی والدین نیز خیلی حوصله بچه‌ها را در صبح اول وقت ندارند و این امر خود منجر به بی رغبتی دانش آموزان برای رفتن به مدرسه می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گوهر یسنا انزانی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به آغاز آموزش‌های حضوری و با تاکید بر لزوم حفظ آرامش درون خانواده‌ها و تاثیر آن بر تمرکز دانش آموزان برای تحصیل، اظهار کرد: برخی دانش آموزان صبح‌ها به سختی برای رفتن به مدرسه حاضر می شوند و پس از بیدار شدن نیز با والدین بی حوصله‌ای مواجهند که دائما تذکر می دهند؛ مدرسه‌ات دیر نشود.

وی ادامه داد: بعضا حتی در صبح اول وقت برای دانش آموزان صبحانه دلپذیری نیز حاضر نشده است و تمام این شرایط دست به دست هم می دهد تا دانش آموزان برای رفتن به مدرسه بی رغبت شوند. حتی ممکن است در این شرایط نا خودآگاه ترس از رفتن به مدرسه در دانش آموزان به ویژه دانش آموزان مقاطع اول تا سوم ابتدایی بیشتر شده و تمرکزشان برای تحصیل بهم بریزد.

این روانشناس با یادآوری اینکه شدت گرفتن ترس از مدرسه رفتن می تواند در مواردی با بروز علائم افسردگی در دانش آموزان نیز همراه شود، تصریح کرد: برای جلوگیری از این شرایط والدین و معلمان باید برای آرام سازی بچه‌ها و افزایش رغبت آنها برای رفتن به مدرسه کمک کنند. والدین باید صبح های زود برخوردی توأم با حوصله با بچه‌ها داشته باشند، صبحانه دلپذیری برای آنها آماده کنند و نیز خوراکی مورد علاقه بچه‌ها را برای زنگ‌های تفریح بخرند. حتی معلمان نیز باید تکنیک‌های آرام سازی را بلد بوده و از این تکنیک‌ها در کلاس درس و برای کاهش استرس بچه‌ها استفاده کنند.

وی با بیان ینکه ترس بچه ها از مدرسه بیشتر جنبه یادگیری دارد، ادامه داد: بعضا ترس دانش آموزان نسبت به مدرسه با شنیدن تجارب منفی دیگران و به ویژه والدین از دوران مدرسه در درون آنها شکل گرفته است. از سوی دیگر وقتی والدین دائما به بچه‌ها تذکراتی نظیر اینکه نسبت به فلان رفتار خود مراقبت کن، تکالیفت را انجام بده، تکالیفت زیاد است و زود آنها را بنویس، دفترت را تمیز نگه دار و... را می دهند؛ دانش آموزان نیز با فرآیند ترس مواجه می شوند.

انزانی همچنین در بخش دیگر سخنان خود درباره لزوم حفظ آرامش درون خانواده ها و اثر آن بر تقویت تمرکز دانش آموزان و رغبت آنها برای رفتن به مدرسه نیز توضیح داد و گفت: با آغاز سال تحصیلی والدین باید جر و بحث درون خانواده را به شدت کاهش دهند. از سوی دیگر مطالعه بیشتری داشته باشند تا بچه ها نیز با کتاب خوانی خو گرفته و علاقه شان برای مطالعه بیشتر شود. والدین باید ایفای نقش را به بچه‌ها بیشتر آموزش دهد و از آنها بخواهند با ایفای نقش معلم و شاگرد در خانه، داشتن تمرکز در کلاس درس را تمرین کنند.

به گفته وی، والدین باید با حفظ آرامش و نیز برقراری رابطه موثر با فرزندان، افکار و احساسات و تیپ های شخصیتی فرزندان خود را بشناسند.

این روانشناس با تاکید بر لزوم قیاس نکردن دانش آموزان با هم سالان و هم کلاسی‌های خود از سوی والدین، افزود: والدین از مقایسه فرزند خود با هم کلاسی هایش بپرهیزند و متناسب با تیپ شخصیتی هر فرزند از او انتظاراتی پیرامون تحصیل داشته باشند.

انزانی همچنین به شرکت در فعالیت های گروهی مورد علاقه بچه ها و تاثیرش در کاهش استرس آنها اشاره و خاطر نشان کرد: والدین می‌توانند فرزندان خود را در کنار تحصیل در مدرسه در کلاس های هنری، ورزشی و... مورد علاقه فرزندشان نیز ثبت نام کنند. صحبت کردن درباره افکار و احساسات بچه ها می تواند بسیار راهگشا باشد. والدین باید از فرزندان بخواهند درباره افکار و احساسات خود که در مدرسه تجربه کرده اند و نقاط ضعف و قوت خود صحبت کنند و با یکدیگر به حل مساله بپردازند.

این روانشناس در پایان سخنان خود خطاب به معلمان توصیه کرد: با توجه به دو سال پاندمی کووید 19 و آموزش غیر حضوری دانش آموزان، لازم است در حال حاضر با شروع سال تحصیلی جدید و آموزش حضوری، معلمان تکالیف کمتری به بچه ها دهند.

دانش آموزان چند سالی هست که تکالیف زیادی انجام نداده اند و مواجه شدن آنها با حجم بالایی از تکالیف می تواند آنها را نسبت به درس بی رغبت کند.

برای کلاس های اول تا سوم ابتدایی نیز می توان بیشتر فعالیت هایی نظیر نقاشی و خمیر بازی که هیجان انگیز است را در نظر گرفت تا بچه ها کم کم نسبت به درس و مدرسه رغبت پیدا کنند.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: برای رفتن به مدرسه دانش آموزان بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۴۵۲۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دستان هنرآفرین دانش‌آموزی

 اینجا اتاق یک مؤسسه هنری یا فروشگاه تولیدات هنرهای تجسمی نیست. اینجا کلاسی است در یک مدرسه متوسطه دوره اول؛ کلاسی که به همت معلم دوراندیش و دانش‌آموزان هنردوستش تبدیل به یک کارگاه تولید هنرهای سنتی شده است. حالا پسران مدرسه امام‌رضا(ع) در خیابان خواجه‌ربیع به کمک محسن پاک‌منش که معلمی هنردوست و هنرآموز است، عبارت «از هر انگشتش یک هنر می‌ریزد» را معنی کرده‌اند.

یک مدرسه معمولی با کادر غیرمعمولی

از زیر تابلو اسم مدرسه که نام امام رضا(ع) بر آن نقش بسته، وارد حیاط شده و بعد به سمت کارگاه بچه‌ها می‌رویم. در مسیر همه چیز معمولی است؛ انگار اینجا هم یک مدرسه متوسطه مثل سایر مدرسه‌هاست. اما وارد کارگاه که می‌شویم، تازه ماجرا شروع می‌شود و متوجه می‌شویم با یک مدرسه با کادر غیرمعمولی طرف هستیم. کادری که به رسالت مدارس امام رضا(ع) توجه کرده و پرورش را مقدم بر آموزش قرار داده‌اند تا بچه‌ها زیر سایه امام رضا(ع) شاد، باانگیزه و توانمند بار بیایند و به سمت خودکفایی قدم بردارند. این را می‌توان از نگاه‌های روشن بچه‌ها به صورت معلمشان فهمید که به مهر در کنار او می‌ایستند و با اشتیاق تمام به دستانش نگاه می‌کنند تا بیاموزند. معلمی که بناست آنچه در سال‌ها آموخته را حالا با همه وجود در اختیار دانش‌آموزانش قرار دهد.

دانش‌آموزان خوشبختی که هنرها می‌آموزند

آقامعلم، کلاس هنر را از آنچه در ذهن ما می‌گذرد، فراتر برده است. در این مدرسه وقتی زنگ هنر می‌خورد، دانش‌آموزان فقط دنبال قلم خوشنویسی و جعبه مدادرنگی نیستند، از کیسه گچ گرفته تا تکه‌های چرم به دست می‌گیرند و راهی کارگاه می‌شوند. آن‌ها در زنگ هنر آزادند! آزاد برای اینکه یک اثر هنری خلق کنند. این اثر هنری می‌تواند یک صفحه نقاشی باشد یا یک کیف چرمی دست‌دوز، شاید هم یک ظرف سفالی.

محسن پاک‌منش دو روز در هفته در این مدرسه حاضر است. او معلم هنر است و هرچه از نوجوانی تاکنون در حوزه تولیدات صنایع دستی یاد گرفته، ریخته روی میز کار. به دانش‌آموزی چرم‌دوزی می‌آموزد و به دانش‌آموز دیگری طراحی گرافیک. دانش‌آموزان مدرسه امام رضا(ع) خواجه‌ربیع خیلی خوشبخت‌اند که در این سن، آموزش‌های عملی دانشگاه را با معلم هنردوست خود می‌آموزند.

اولویت برایم تدریس است

آقای پاک‌منش از 18سالگی انواع و اقسام هنرها را آموزش دیده و حالا هر چه در این 30سال آموخته را در کلاس هنر با دانش‌آموزانش به اشتراک می‌گذارد. دیپلم هنرهای سنتی دارد، فوق‌دیپلم نقاشی گرفته و در ادامه از طریق دانشگاه فرهیختگان وارد دنیای جذاب معلمی شده و لیسانس هنرهای تجسمی را زیربغل زده است. او همه دوره تحصیل را به هنر گذرانده و همین موضوع، عرق به هنر را در وجودش پرورانده است. همان چیزی که دوست دارد در صورت بروز استعداد در دانش‌آموزانش هم پرورش یابد.

عشق به هنرهای سنتی اصیل ایرانی سبب شده محسن پاک‌منش از دوران فراغت نوجوانی و جوانی، حداکثر بهره‌ را ببرد و در گذر زمان، آموزش طراحی فرش، بافت فرش، دوخت سنتی، سفال‌گری، آینه‌کاری، کاشی هفت‌رنگی و تذهیب را سپری کند. آموزش‌هایی که حالا به کار او می‌آید و علاوه بر اینکه در این حوزه فعالیت دارد، آن‌ها را به دانش‌آموزانش می‌آموزد.

آقای معلم بیش از 21سال سابقه تدریس دارد، حالا هفت سالی می‌شود گذرش به خواجه‌ربیع افتاده و وقت کلاس هنر را با بچه‌های این محدوده از شهر می‌گذراند. او علاوه بر سال‌های تدریس، در حوزه‌های فرهنگی و هنری، امور مدیریتی و مربی‌گری را نیز عهده‌دار بوده است اما اولویت برایش تدریس است، چرا که این فضا، روح هنری او را نوازش می‌کند.

مهارت‌آموزی در کنار تعلیم و تربیت

آقامعلم در نوع خودش، آموزگاری نمونه است که سعی کرده مهارت‌آموزی را در کنار تعلیم و تربیت در بچه‌ها پرورش دهد. او خاطره‌ای از نختین روزهای تغییر فاز کلاس‌های هنر در مدرسه امام رضا(ع) دارد. آقامحسن تعریف می‌کند: روز اولی که وارد کلاس هنر این مدرسه شدم، یک سفره یک‌بارمصرف کنار کلاس پهن و روی آن شروع کردیم به سفال‌گری. کلاس که تمام شد، دیدیم اصلاً وضع نظافت جالب نیست. این شرایط ادامه‌دار بود و به این نتیجه رسیدیم نمی‌توان این گونه با دانش‌آموزان هنر کار کنیم. از مدیریت درخواست کردیم و به ما دو میز در کتابخانه دادند. دوباره پیگیری کردیم و حالا ما یک کارگاه در مدرسه داریم که محل هنرنمایی تک‌تک این دانش‌‎آموزان است.

«هنر، تجربه و مهارت» این عنوان تابلویی است که بر سردر کارگاه مدرسه امام رضا(ع) حک شده است. کارگاهی که دانش‌آموزان زنگ هنر خود را در آن سپری می‌کنند. آن‌ها در دوره نونهالی هنر را در اینجا می‌آموزند، با خطا و آزمون آن را تجربه می‌کنند و در نهایت در حوزه‌ای که به آن علاقه دارند مهارت کسب کرده و در ادامه اتفاقات بهتر را تجربه می‌کنند.

 «پدر مرحومم پیگیر بودند چیزی را یاد بگیرم که دوست دارم، به همین خاطر در کانون فرهنگی‌تربیتی کودک و نوجوان شهرمان در قوچان از کلاس هنر می‌آمدم، می‌رفتم کلاس خط، از آن کلاس به کلاس دیگر و این موضوع برای من لذت‌بخش بود. من از این لذت می‌بردم که می‌آموزم و تجربه می‌کنم»؛ این جملاتی است که محسن پاک‌منش در وصف‌ دغدغه‌های امروزش بیان می‌کند و ادامه می‌دهد: چون آن زمان، مرور هنرها و تجربه‌های مختلف برایم شیرین بود و زمینه‌ساز درآمد و موفقیت این روزهایم شد، این برایم یک اصل شد که دانش‌آموزان من هم این تجربه را کسب کنند.

کسب درآمد با هنرهایی که آقامعلم آموخت

کلاس «هنر، تجربه و مهارت» مدرسه امام رضا(ع) فقط خاص زنگ هنر نیست، درِ این کلاس دو روز در هفته به روی دانش‌آموزان باز است. فرقی نمی‌کند در ساعت کلاسی به اینجا سر بزنیم یا زنگ تفریح؛ بچه‌ها در هر فرصتی که بدست می‌آورند، لباس کار می‌پوشند، خود را به کارگاه می‌رسانند و لابه‌لای میزهای کار وول می‌خورند و اثر تولید می‌کنند. از کیف دستی چرمی گرفته تا جاسوئیچی. از آینه رنگ‌کاری شده گرفته تا مجسمه. ظرف‌های سنگی و سفالی و نقاشی و خطاطی هم دیگر تولیدات آن‌هاست که در قفسه نمایشگاهی کارگاهشان می‌توان دید.

دست‌ها داخل مواد و رنگ، صورت‌هایی که حین کار با ابزار سیاه شده و لباس‌های گلی؛ این تصویری است که در چهره دانش‌آموزان داخل کارگاه نمایان می‌شود. بچه‌ها وقتی وارد این کلاس می‌شوند، می‌دانند شاید لباس‌های مرتب و اتوکشیده‌شان کثیف شود، با وجود این با ذوق بسیار می‌آیند و آخر هم باید به زور از کارگاه به سمت کلاس بعدی هدایتشان کرد. به قول آقای پاک‌منش اینجا همه آزادند و کسی نباید نگران نمره باشد، آن‌ها باید استعداد خود را بشناسند و آن را در این کارگاه پرورش دهند. همان اتفاقی که نفرات قبلی رقم زده‌اند، دانش‌آموزان سال‌های گذشته این مدرسه الان و در دوران دانشجویی روی هنرهایی که در متوسطه فراگرفته‌اند، متمرکزند و از آن کسب درآمد می‌کنند.

سودهای 100 درصد از هنر دست دانش‌آموزی

محمد، ساعتی را ساخته که برایش 4هزار تومان تمام شده و الان تا یک میلیون تومان مشتری دارد. سعید هم سه ظرف رزین خود را با قیمت 100هزار تومان ساخته و به زودی به قیمت 300هزار تومان به دوستان و آشنایان خواهد فروخت. مجبتی هم کارهای چرمی دوخته که به گفته خودش سود 500هزارتومانی به او خواهد رساند. این وضعیت بسیاری از دانش‌آموزان این مدرسه است که به کمک محسن پاک‌منش هنرهای سنتی آموخته‌اند و حالا از این طریق، بخشی از مخارج تحصیل خود را تأمین می‌کنند.

آن‌ها گروهی در ایتا درست کرده‌اند، هرکس محصولات خود را در این فضا به اشتراک می‌گذارد و بعد هم می‌فروشد و درآمدش را در جیبش می‌گذارد و همگی در کنار هم از این اتفاقات خوب لذت می‌برند. به گفته آقای پاک‌منش، برخی از بچه‌ها تجربه فروش تولیدات خود از طریق سایت دیوار را هم دارند که مایه امیدواری برای آینده آن‌هاست.

معلم هنرمند منطقه ما با تجربه کار این سال‌ها، به این نتیجه رسیده که با تکیه بر توان دانش‌آموزی و قشر جوان می‌توان در بسیاری از حوزه‌ها به خودکفایی رسید. او می‌گوید: می‌خواهم به تأکید رهبر معظم انقلاب بر مهارت‌آموزی دانش‌آموزان اشاره کنم؛ ایشان در سخنانی تأکید داشتند دانش‌آموز در کنار درس یک مهارت را کسب کند، الان دانش‌آموزان مدرسه ما بیش از یک مهارت دارند که اگر این اتفاق در همه مدارس رقم بخورد، می‌تواند نتایج مثبتی برای شهر و کشورمان به همراه داشته باشد.

زهرا زنگنه